Σετ μολυβοθήκες με απλά υλικά

 

Σετ μολυβοθήκες με απλά υλικά

Μια πολύ εύκολη ιδέα για να οργανωθούν τα μολύβια, οι γόμες, τα ψαλίδια, τα χρώματα και όλα τα σχολικά των παιδιών είναι η παρακάτω "πολλαπλή μολυβοθήκη" (δικός μου ο όρος...) Το καλό είναι ότι στο μεγαλύτερο μέρος της κατασκευάζεται με υλικά που ανακυκλώνουμε, ρολά από χαρτόνι, τενεκεδάκια από κονσέρβες, χαρτιά περιτυλίγματος κ.α.

Τα υλικά μας

1. ρολά από χαρτί κουζίνας ή υγείας, τενεκεδάκια από κονσέρβες, κυλινδρικά κουτιά από συσκευασίες κ.α. παρόμοια 
2. κόλλες περιτυλίγματος ή χαρτιά scrapbooking, αυτοκόλλητα χαρτιά για συρτάρια ή ακόμα και αποκόμματα από περιοδικά και εφημερίδες
3. λευκή κόλλα, ζεστή σιλικόνη
4. μια επιφάνεια σαν βάση: αυτή μπορεί να είναι ένα κομμάτι χοντρό χαρτόνι, ένα κομμάτι ξύλο, μια βάση για τούρτα μικρή κ.α. Εγώ χρησιμοποίησα ένα στρογγυλό καμβά.
5. διάφορα διακοσμητικά στοιχεία, κορδέλες, τρέσες κ.λπ.

1. Αρχίζουμε φροντίζοντας μη μας κόψει το τενεκεδάκι της κονσέρβας : με μια μικρή πένσα πιέζουμε το μέταλλο που περισσεύει προς το τοίχωμά της...

 

... ώσπου έχουμε αυτό το αποτέλεσμα που φαίνεται.

 

2. Στη συνέχεια με ένα κοπίδι κόβουμε σε δύο άνισα μέρη το κουτάκι από τα πατατάκια, το ίδιο κάνουμε και με τα ρολά.

 

3. Χρησιμοποιώντας το τενεκεδάκι σαν μεζούρα μετράμε και κόβουμε το χαρτί, το κολλάμε με λευκή κόλλα πάνω του. Ύστερα βάφουμε εσωτερικά το τενεδεκάκι...

 

και κολλάμε κάτι στο πάνω μέρος για να κρύψουμε το κενό ανάμεσα στο μέταλλο και το χαρτί.

 

4. Κολλάμε στη βάση μας χαρτί της αρεσκείας μας και μια κορδέλα γύρω γύρω και, αφού τελειώσουμε με όλα τα κουτάκια, τα κολλάμε κι αυτά με ζεστή σιλικόνη πάνω της. 

 

Εννοείται ότι μπορούμε να παραλείψουμε τη βάση και να φτιάξουμε μόνο μια μολυβοθήκη όπως περιέγραψα παραπάνω.... Πολύ εύκολα και γρήγορα! 

Άλλες ιδέες για χειροποίητες μολυβοθήκες: με ψηφίδες

 

www.instructables.com 

με κλωστή και τσόχα

www.craftpassion.com

Για το τέλος άφησα τις καταπληκτικές οικολογικές μολυβοθήκες με κολάζ από εικόνες περιοδικών από το ecofriendlyfreckles.blogspot.com. Αυτό θα είναι το επόμενό μου πρότζεκτ....Το σίγουρο είναι πως θα κάνω πολύ καιρό να πετάξω άδεια τενεκεδάκια!

ecofriendlyfreckles.blogspot.com

Πηγή. aneraida.blogspot

Έλεγχος υγείας για τη νέα σχολική χρονιά

από τον Στέλιο Παπαβέντση

Έφτασε η ώρα, τα σχολεία ανοίγουν!
Μία σημαντική κίνηση αυτής της περιόδου είναι ο προληπτικός έλεγχος της υγείας του παιδιού μας από τον παιδίατρο. Η πρόληψη είναι πάντα πιο σημαντική από τη θεραπεία και στα παιδιά αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο. Ο παιδίατρος θα ανασκοπήσει το ιστορικό του παιδιού μας, θα εξετάσει το παιδί και θα συμπληρώσει προσεκτικά το ατομικό δελτίο υγείας του. Η συνεργασία με το γιατρό, η ενημέρωση για το επίπεδο υγείας όλων των μαθητών και για τις ιδιαίτερες ανάγκες του καθενός είναι μεγάλης σπουδαιότητας για το σχολείο και το δάσκαλο. Ο έλεγχος υγείας πριν την είσοδο του παιδιού στο δημοτικό είναι ιδιαίτερα σημαντικός και δεν πρέπει να παραλείπεται.
Κατά την επίσκεψη αυτή, ο παιδίατρος θα καταγράψει τυχόν χρόνια ασθένεια του παιδιού, όπως και φάρμακα που τυχόν παίρνει σε χρόνια βάση. Πρέπει να παίρνει κάποιο φάρμακο στο σχολείο και πως; Θα εξακριβώσει ακόμα κατά πόσο το παιδί εμφανίζει ατοπικές εκδηλώσεις, όπως αλλεργική ρινίτιδα, άσθμα, ατοπική δερματίτιδα ή γνωστή αλλεργία σε τρόφιμο ή σε φάρμακο. Θα καταγράψει λοιμώδη νοσήματα που έχει περάσει και χειρουργικές επεμβάσεις που έχει υποστεί.
Έπειτα ο γιατρός μας θα ξεκινήσει με τους γονείς μια συζήτηση για τυχόν προβλήματα συμπεριφοράς και για μαθησιακές δυσκολίες. Είναι εκπαιδευμένο στην τουαλέτα; Κοιμάται σωστά; Ποια είναι η προηγούμενη εμπειρία του παιδιού από σχολείο ή παιδικό σταθμό; Μήπως εμφανίζει προβλήματα στη γραφή και ανάγνωση; Πως είναι οι προηγούμενες σχολικές του επιδόσεις; Κάνει φιλίες, είναι κοινωνικό;
Εμφανίζει συχνά στιγμές επιθετικής συμπεριφοράς, διασπάται εύκολα η προσοχή του, έχει τικ;
Η συζήτηση θα συνεχιστεί με τα θέματα ασφάλειας για το παιδί και πρόληψης ατυχημάτων: πως θα πηγαίνει στο σχολείο; Έχει διδαχθεί οδική ασφάλεια; Έχει μάθει πώς να αντιμετωπίζει προσέγγιση από ξένους; Φοράει κράνος στο ποδήλατο;

Στην συνέχεια ο παιδίατρός μας θα ελέγξει το βιβλιάριο υγείας του παιδιού για τους εμβολιασμούς του. Έχουν γίνει οι συνιστώμενοι εμβολιασμοί για την ηλικία του; Υπάρχουν αναμνηστικές δόσεις εμβολίων που πρέπει να γίνουν στην πορεία αυτής της χρονιάς;
  Πηγή .mammycool.gr

"Η σημασία των ορίων στη συμπεριφορά των παιδιών" από την Έλλη Τριανταφύλλου

Η Σημασία των «ορίων» στην συμπεριφορά των παιδιών

          Στόχος της αγωγής κάθε παιδιού είναι να εξελιχθεί σε έναν ευτυχισμένο ενήλικα. Όμως το κάθε παιδί προορίζεται να ζήσει μέσα σε μια κοινωνία που διέπεται από νόμους και κανόνες. Μια κοινωνία στην οποία διακρίνουμε μια ‘τάξη' και όπου ο καθένας έχει δικαιώματα και υποχρεώσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ελευθερία του καθενός, απέναντι στην αυθαιρεσία των άλλων. Έτσι κάθε παιδί, στην καλύτερη περίπτωση θα βρεθεί σε μια κοινωνία, στην οποία θα έχει τόσα δικαιώματα όσες και ευθύνες και θα πρέπει να ασκεί αυτά τα δικαιώματα στο βαθμό που δε θα προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων, τα οποία θα πρέπει να γνωρίζει και να σέβεται.

Όταν γεννιέται ο άνθρωπος δεν γνωρίζει την ύπαρξη των ορίων. Το «δεν πρέπει», το «μη» και το «δεν επιτρέπεται» του είναι αρχικά άγνωστα. Είναι λοιπόν ευθύνη και υποχρέωση των ενηλίκων που το φροντίζουν να του/ της τα διδάξουν. Για ποιόν άλλο λόγο όμως είναι η ύπαρξη των ορίων αναγκαία προϋπόθεση για την ευτυχία του παιδιού; Ας αναλογιστούμε πως θα ένιωθε ο καθένας μας σε ένα σπίτι χωρίς τοίχους... Χωρίς τοίχους για όρια και χωρίς καμία προφύλαξη από τους γύρω κινδύνους...Αν ο ορίζοντας δεν σταματούσε πουθενά και ήμασταν εκτεθειμένοι από όλες τις πλευρές... Ορίζουμε λοιπόν τα σπίτια μας, ορίζουμε τον προσωπικό μας χώρο, ορίζουμε τον χρόνο μας, ορίζουμε τους δικούς μας ανθρώπους αλλά έχουμε αναρωτηθεί ποτέ γιατί; Η απάντηση είναι ότι η ύπαρξη των ορίων γεννά στον άνθρωπο -πόσο μάλλον στην παιδική ψυχή- το αίσθημα της ασφάλειας.

Γνωρίζοντας, λοιπόν, την σημασία των ορίων στην παιδική ανάπτυξη μπορούμε να καταλήξουμε ότι παρά τις όποιες μάχες ενάντια στα όρια συναντήσουμε από τα ίδια τα παιδιά, τα οποία μέχρις ότου γνωρίσουν την ύπαρξη των ορίων γνωρίζουν μόνο τον νόμο του «εγώ θέλω», θα πρέπει να παραμείνουμε σταθεροί στην επιβολή αυτών. Γιατί είναι αλήθεια ότι τα παιδιά μάχονται και επαναστατούν ενάντια στα όρια, ζητάνε συνεχώς περισσότερες ελευθερίες και περισσότερα δικαιώματα. Κι ευτυχώς θα λέγαμε γιατί σ' αυτή τη μάχη βρίσκεται η κινητήρια δύναμη του ανθρώπου, η βάση κάθε κατάκτησης, ανακάλυψης και προόδου.

Είναι σημαντικό λοιπόν να έχουμε στο μυαλό μας ότι όπως δεν θέλουμε τα παιδιά να είναι ασύδοτα έτσι δεν θέλουμε να είναι και πρόβατα... ας επιστρατεύσουμε λοιπόν την καλή μας θέληση, την υπομονή και την επιμονή μας για να διοχετεύσουμε αυτή την παιδική ορμή σε συμπεριφορές αποδεκτές.







Έχοντας λοιπόν καταλήξει ότι τα «όρια» είναι αναγκαία, ότι είναι υποχρέωση των ενηλίκων να τα διδάξουν στα παιδιά καθώς κι ότι τα παιδιά δίκαια θα μαχηθούν ενάντια σ' αυτά μπορεί κάποιος να πει «Εντάξει πρέπει να θέτουμε όρια αλλά πως γίνεται αυτό; Πώς θα ορίσουμε αυτά τα πολυπόθητα όρια;»

Ερχόμαστε λοιπόν να δούμε από πιο κοντά τους τρόπους επιβολής ορίων. Ο παραδοσιακά καθιερωμένος τρόπος με τον οποίο οι μεγάλοι προσπαθούν να διδάξουν ή να επιβάλουν στα παιδιά την τήρηση των ορίων, να τα μάθουν τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται είναι να αμείβουν την θετική συμπεριφορά και να τιμωρούν την αρνητική. Τι εννοούμε όμως με τον όρο «τιμωρία»; Υπάρχουν λοιπόν, οι τιμωρίες που προκαλούν στο παιδί φόβο π.χ. θα σε κλειδώσω στην αποθήκη... Με αυτού του είδους τις τιμωρίες το μόνο που μπορεί ο ενήλικας να καταφέρει είναι να κάνει το παιδί να είναι δύσπιστο απέναντι του και σιγά- σιγά δύσπιστο προς όλους. Έπειτα υπάρχουν οι τιμωρίες που ταπεινώνουν το παιδί π.χ. Δεν θα σε πάρουμε μαζί μας γιατί εκεί έρχονται μόνο «καλά παιδιά». Αυτού του είδους οι τιμωρίες είναι που κάνουν το παιδί να νιώθει μειονεκτικά, που λειτουργούν αν καταπέλτης στην αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή του. Έπειτα, υπάρχουν οι σωματικές τιμωρίες που όπως δείχνει και ο όρος, προκαλούν στο παιδί σωματικό πόνο. Όπως όλοι γνωρίζουμε η βία το μόνο που μπορεί να γεννήσει είναι βία... Με τις σωματικές λοιπόν τιμωρίες που είναι αμφίβολο αν διορθώνουν πραγματικά κάποια αρνητική συμπεριφορά ή αν γεννούν περισσότερες, δημιουργούμε παιδιά δίχως εμπιστοσύνη, με το αίσθημα ότι χρειάζεται να τιμωρηθούν σωματικά όταν φταίξουν σε κάτι. Κι αν δεν υπάρχει κάποιος να τα τιμωρήσει τότε μήπως πρέπει τα ίδια να αυτοτιμωρηθούν;

Καταλήγοντας λοιπόν, υπάρχουν και οι στερητικές συνέπειες (τιμωρίες) κατά τις οποίες στερούμε το παιδί από κάτι π.χ. ένα παιχνίδι, ένα γλυκό, μια διασκέδαση -αλλά και από την επιδοκιμασία μας (από ένα χάδι, ένα χαμόγελο). Είναι ίσως η μόνη κατηγορία τιμωριών που δε θίγουν την προσωπικότητα του παιδιού ενώ ταυτόχρονα οριοθετούν τις εκάστοτε συμπεριφορές.

Ακόμα όμως κι αυτές «οι στερητικές τιμωρίες» είναι σημαντικό να λειτουργούν δίκαια, να μην είναι συχνές και να συνδέονται άμεσα χρονικά με το εν λόγω «παράπτωμα».

Ελένη Τριανταφύλλου

Ψυχολόγος

Πηγή. georma.gr

Eγκαύματα.....

Τι είναι τα εγκαύματα;

Γράφει: Σούκουλη Παρασκευή, Γενικός Ιατρός

Είναι ιστικές βλάβες που προκαλούνται από την εφαρμογή θερμότητας χημικών ουσιών, ηλεκτρικού ρεύματος ή ακτινοβολίας στο σώμα.
Η έκταση της βλάβης (βάθος του εγκαύματος) είναι αποτέλεσμα της έντασης της θερμότητας (ή άλλης έκθεσης) και της διάρκειας της έκθεσης.

Διακρίνονται σε:

Μερικού πάχους: Τα εγκαύματα 1ου βαθμού προσβάλλουν τις επιφανειακές στιβάδες της επιδερμίδας. Τα 2ου βαθμού εκτείνονται σε διάφορο πάχος στην επιδερμίδα (με σχηματισμό φυσαλίδων), και σε τμήμα του χορίου.
Ολικού πάχους: Τα 3ου βαθμού χαρακτηρίζονται από καταστροφή όλων των στοιχείων του δέρματος και θρόμβωση του υποδορίου πλέγματος.

Συμπτώματα - Σημεία

1ου βαθμού: Ερύθημα προσβεβλημένου ιστού το δέρμα ασπρίζει με την πίεση. Ευαισθησία δέρματος
2ου βαθμού: Δέρμα ερυθρό με φυσαλίδες Δέρμα πολύ ευαίσθητο
3ου βαθμού: Δέρμα σκληρό και ξηρό Το δέρμα δεν είναι ευαίσθητο.

Αντιμετώπιση

Βεβαιωθείτε ότι είστε ασφαλείς πριν επιχειρήσετε να βοηθήσετε τον πάσχοντα.
Στόχοι

• Να σταματήσετε τη διαδικασία του καψίματος και να ανακουφίσετε τον πάσχοντα.
• Να τον επαναφέρετε στην ζωή αν χρειασθεί
• Να φροντίσετε τα σχετικά τραύματα
• Να μειώσετε στο ελάχιστο τον κίνδυνο μόλυνσης
• Να κανονίσετε την εσπευσμένη μεταφορά του πάσχοντα στο νοσοκομείο.
• Ξαπλώστε τον πάσχοντα κάτω, προστατεύοντας την καμένη περιοχή από την επαφή με το έδαφος.
• Ξεπλύνετε το έγκαυμα με μεγάλες ποσότητες κρύου υγρού για διάστημα 10 min μέχρι να μεταφερθεί ο πάσχων στο νοσοκομείο
• Ενώ ξεπλένετε το έγκαυμα ελέγξτε τραχεία αναπνοή και σφυγμό και να είστε έτοιμοι για ΚΑΑ.
• Απαλά αφαιρέστε δακτυλίδια, ρολόι, ζώνη, παπούτσια ή ρούχα από την τραυματισμένη περιοχή πριν αρχίσει να πρήζεται. Προσεκτικά αφαιρέστε τα καμένα ρούχα, εκτός αν έχουν κολλήσει πάνω στο έγκαυμα.
• Καλύψτε το τραύμα με ένα αποστειρωμένο ειδικό επίθεμα ή με ένα σεντόνι.
• Βεβαιωθείτε ότι το ασθενοφόρο φτάνει, ενώ περιμένετε φροντίστε τον πάσχοντα.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ

• Καλύψτε το τραύμα για να το προστατεύσετε από μικρόβια. Τα εγκαύματα μολύνονται πολύ εύκολα. Χρησιμοποιείστε στεγνά σεντόνια.
• Μην αγγίζετε και μην παρεμβαίνετε στην καμένη περιοχή
• Μην πιέζετε τις φλύκταινες για να σκάσουν.
• Μην βάζετε λοσιόν, αλοιφές ή λάδι πάνω στο τραύμα
• Μην εφαρμόζετε πάγο στις εγκαυματικές περιοχές.

Ελαφρά εγκαύματα

Ξεπλύνετε το τραύμα με κρύο νερό για περίπου 10 λεπτά για να σταματήσετε το κάψιμο και να ανακουφίσετε τον πόνο.
Αφαιρέστε κοσμήματα, ρολόι ή σφικτά ρούχα από την τραυματισμένη περιοχή πριν αρχίσει να πρήζεται.
Καλύψτε την περιοχή με αποστειρωμένο επίδεσμο ή με σεντόνια.

Έγκαυμα από τον ήλιο

Μπορεί να προκληθεί από υπερβολική έκθεση στις ακτίνες του ήλιου ή μιας υπεριώδης λάμπας.
Τα περισσότερα είναι επιφανειακά με ερύθημα, φαγούρα, ευαισθησία.
Αγωγή

• Βοηθήστε τον πάσχοντα να πάει στην σκιά ή καλύτερα σε κλειστό χώρο
• Δροσίστε το δέρμα του με ένα σφουγγάρι με κρύο νερό ή βάλτε τον σε μία μπανιέρα με κρύο νερό.
• Δίνετε τακτικά στον πάσχοντα γουλιές κρύου νερού. Αν τα εγκαύματα είναι ελαφρά ένα αντηλιακό μετά τον ήλιο μπορεί να απαλύνει το έγκαυμα. 
•  Πηγή. iatronet.gr

 Αύγουστος με παιδιά στην πόλη!

 

Τα πράγματα, που μπορούμε να κάνουμε με ένα παιδί τον Αύγουστο, αν δεν έχουμε πάει διακοπές, είναι πολύ συγκεκριμένα.

Και όσο μιλάμε για πολύ μικρά παιδάκια, δηλαδή μέχρι δύο ετών, η κατάσταση κάπως βολεύεται.
Αν έχουμε όμως να κάνουμε με νήπια και παιδιά σχολικής ηλικίας, βρισκόμαστε σε όλο και δυσκολότερη θέση, μια και δεν είναι λίγες οι φορές που θα βρεθούμε υπόλογοι για το τι τους έχουμε στερήσει, και τι κάνουν το ίδιο διάστημα, οι υπόλοιποι φίλοι τους.

Μία πολύ καλή λύση για τα παιδιά που είναι από έξι ετών και πάνω είναι οι παιδικές κατασκηνώσεις. Αν και πολλοί γονείς διατηρούν τις επιφυλάξεις τους για το κατά πόσον το παιδάκι τους, θα είναι καλά μακριά από αυτούς. Εμείς θα σας προτείναμε να το συζητήσετε μαζί τους, και εφ'όσον τα παιδιά είναι θετικά σε μία τέτοια λύση, να μην τους τη στερήσετε!

Εσείς μπορεί να μένετε στην Αθήνα λόγω δουλειάς, λόγω προσωπικών υποθέσεων, λόγω οικονομικής στενότητας, όμως αν το έξοδο για μία παιδική κατασκήνωση είναι υποφερτό για τον προϋπολογισμό της οικογένειας, μην στέκεστε σκεπτικά σε αυτό το ενδεχόμενο! Εξάλλου, πολλά είναι πλέον τα ασφαλιστικά ταμεία, που είτε είναι συμβεβλημένα με κάποιες παιδικές κατασκηνώσεις, είτε πληρώνουν μέρος των εξόδων τους.

Για τα μικρότερης ηλικίας παιδιά, οι όσο το δυνατόν συχνότερες επισκέψεις σας στη θάλασσα, ακόμα και αργά το απόγευμα μετά τη δουλειά, θα αποτελέσουν διέξοδο για την ενεργητικότητά τους, θα μετριάσουν τη γκρίνια του, αλλά θα δώσουν και σε σας τη χαρά να περάσετε λίγες ευχάριστες ώρες με τα αγγελούδια σας.

Σε γενικές γραμμές, η συμβουλή που σας δίνουμε για το πώς να αντιμετωπίσετε αυτό το άχαρο διάστημα παραμονής σας στο κλεινόν άστυ, είναι να έχετε πάντα κατά νου, ότι το παιδί διανύει περίοδο διακοπών!
Αφήστε το, λοιπόν, να δει λίγο παραπάνω τηλέοραση, να κοιμηθεί λίγο αργότερα, να φάει περισσότερα παγωτά! Είναι σημαντικό να αλλάξει το πρόγραμμά του, για να ξεκουραστεί από τη ρουτίνα, που ακολουθούσε όλο το χρόνο.

Κανονίστε να κάνετε πράγματα μαζί, να επισκεφθείτε ένα ζωολογικό κήπο, κάποιο μουσείο, μία έκθεση ζωγραφικής, να διασκεδάσετε σε ένα λούνα παρκ, να παρακολουθήσετε μία συναυλία, να βγείτε για φαγητό.
Τις ημέρες που μπορείτε, δηλαδή τα Σαββατοκύριακα, προγραμματίστε κάποιες ημερήσιες κοντινές αποδράσεις.

Τα παιδιά εκτιμούν τις προθέσεις μας περισσότερο απ’ όσο μπορούμε εμείς οι ίδιοι να το αντιληφθούμε.
Γι’ αυτό και τους αρκεί η δική σας προσπάθεια.

Προσοχή: Το νερό δεν είναι πάντα φιλικό

Αν έχετε πισίνα στο σπίτι ή βρίσκεστε κοντά σε παραλία αυτό το καλοκαίρι, διαβάστε το παρακάτω άρθρο τώρα! Μπορεί να σώσει ζωές.
Επιστημονική επιμέλεια: Λυδία Κόσσυβα, παιδίατρος, λέκτορας Β’ Παιδιατρικής Πανεπιστημιακής Κλινικής Νοσοκομείου Α & Π Κυριακού με τη συνεργασία του Κέντρου Έρευνας και Πρόληψης Ατυχημάτων (Κ.Ε.Π.Α.) και του Σωματείου «Αντιμετώπιση Παιδικού Τραύματος»
Μια μέρα του Ιούλη του 2002, ο Θωμάς και η Σοφία έκαναν αμέριμνοι ηλιοθεραπεία σε μια παραλία της Κρήτης σε απόσταση αναπνοής απ’ το νερό. Η μόλις 17 μηνών κορούλα τους Αννίτα έπαιζε μαζί με το μεγαλύτερο αδερφό της Τάσο κοντά τους «χαλώντας» τα πυργάκια που έφτιαχνε ο αδερφός της. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βρέθηκε μέσα στο νερό χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανείς από την οικογένεια.
Οι κραυγές ότι «το παιδί πνίγεται» από παρακείμενες παρέες σήμαναν συναγερμό. Ακαριαία καμιά δεκαριά άτομα κινήθηκαν προς το μωρό. Αν και φορούσε τα μπρατσάκια της, είχε προλάβει να καταπιεί μεγάλες ποσότητες νερού. Το προσωπάκι της είχε μπλαβίσει. Ευτυχώς, η παρουσία ενός γιατρού, Γερμανού τουρίστα, υπήρξε σωτήρια.
«Δεν είχε ούτε κύμα ούτε το παιδί μπήκε στα βαθιά, ήταν μόλις δύο βήματα από εμάς, αλλά σε μια στιγμή χαλάρωσης και απροσεξίας μας, παραλίγο να “χάσουμε” το παιδί μας», μας είπε η μητέρα του.
Ένας μεγάλος κίνδυνος
Η πραγματικότητα είναι δυσάρεστη. Το νερό είναι ένας μεγάλος κίνδυνος για τα μικρά παιδιά. Σε μια δεκαετία (1994-2004) πνίγηκαν στη χώρα μας συνολικά 107 παιδιά, σύμφωνα με στοιχεία που μας έδωσε το Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης Ατυχημάτων.
Ο πνιγμός είναι γρήγορος και συνήθως αθόρυβος. Τα παιδιά σπάνια κάνουν μεγάλα πλατσουρίσματα ή φωνάζουν για βοήθεια όταν πέφτουν στο νερό όπως βλέπετε στην τηλεόραση. Συνήθως πέφτουν μέσα με το κεφάλι και βυθίζονται. Ένα παιδί που βρίσκεται κάτω από το νερό θα χάσει τις αισθήσεις του μετά από 2 λεπτά και θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη στον εγκέφαλο μέσα σε 4-6 λεπτά.
Δυστυχώς, η ελλιπής επίβλεψη είναι η αιτία για τους περισσότερους πνιγμούς. Εννιά στα δέκα παιδιά που έχασαν τη ζωή τους από πνιγμό είχαν «χαθεί από το βλέμμα» του ενηλίκου που τα συνόδευε. Όλοι μας πιστεύουμε ότι δε θα συμβεί σε μας γιατί προσέχουμε τα παιδιά μας. Όμως τα μικρά παιδιά κινούνται γρήγορα και μπορούν να πέσουν στο νερό μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ενώ σηκώνετε το κινητό σας ή πιάνετε την πετσέτα σας.
Τι πρέπει να κάνετε
Τα μωρά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο στις μπανιέρες. Τα περισσότερα παιδιά προσχολικής ηλικίας πνίγονται στις πισίνες, ενώ τα παιδιά ηλικίας 5-14 πνίγονται συνήθως στη θάλασσα, στη λίμνη ή στο ποτάμι. Για να αποφύγετε την τραγωδία, στις επόμενες γραμμές θα βρείτε μερικές οδηγίες ασφαλείας που πρέπει πάντα να ακολουθείτε.

1. Στη θάλασσα
Τα μάτια σας 14!
Όταν το παιδί σας είναι κοντά στο νερό, πρέπει να έχετε διαρκώς τα μάτια σας επάνω του. Αν πρέπει να φύγετε από εκεί, πάρτε μαζί σας και το παιδί. Μην αφήνετε την μπέιμπι σίτερ να πάει το παιδί σας για κολύμπι αν δεν της έχετε απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα το προσέχει όλη την ώρα.
Επιλέξτε προσεκτικά πού θα κολυμπήσετε
Βεβαιωθείτε ότι η παραλία είναι καλοδιατηρημένη κι ότι παρέχονται ναυαγοσωστικές υπηρεσίες. Είναι επικίνδυνο το κολύμπι σε πολύ ταραγμένη θάλασσα και σε περιοχές όπου υπάρχει δυνατό θαλάσσιο ρεύμα.
Μην εφησυχάζετε με τα «μπρατσάκια»
Μη χρησιμοποιείτε συσκευές επίπλευσης (μπρατσάκια, φουσκωτά, κουλούρες κλπ.) ως υποκατάστατα της επίβλεψης. Ασφαλέστερο θεωρείται το σωσίβιο, που πρέπει όμως να κρατά το πρόσωπο του παιδιού έξω απ’ το νερό.
Φροντίστε να μάθει το παιδί σας κολύμπι νωρίς
Συνήθως μετά τα 4 και από εξειδικευμένους εκπαιδευτές μπορούν να μάθουν κολύμπι. Είναι προτιμότερο να συμμετέχετε μαζί του στα μαθήματα κολύμβησης.
Αλλά μην επαναπαυτείτε ότι «ξέρει κολύμπι»
Τα μικρά παιδιά (ειδικά τα μικρότερα των 6 ετών) πρέπει να παρακολουθούνται στενά από έναν ενήλικο όσο κολυμπάνε. Τα μεγαλύτερα παιδιά πρέπει πάντα να βρίσκονται με παρέα (κατά προτίμηση με ενήλικο) μέσα στο νερό. Ένα παιδί ηλικίας 12 ετών πρέπει να μπορεί να κολυμπά 200 μέτρα σε βαθύ νερό, προκειμένου να θεωρείται ότι ξέρει καλό κολύμπι.
2. Στην πισίνα
«Φράξτε» την πισίνα σας
Κλείστε και από τις τέσσερις πλευρές με φράχτη απομόνωσης που να έχει ύψος τουλάχιστον 1,5 μέτρο, ο οποίος αποτρέπει την άμεση πρόσβαση στην πισίνα. Φροντίστε η πόρτα του φράχτη να κλείνει και να ασφαλίζει αυτόματα. Οι ασφάλειες θα πρέπει να είναι αρκετά ψηλά για να μην τις φτάνουν τα παιδιά.
Να είστε έτοιμοι για «έκτακτη ανάγκη»
Πρέπει να έχετε ένα τηλέφωνο κοντά στην πισίνα για να πάρετε το 166. Μάθετε να κάνετε τεχνητή αναπνοή. Ο πιο σημαντικός παράγοντας για να σώσετε τη ζωή του παιδιού σας είναι να το βγάλετε έξω από την πισίνα γρήγορα και να του κάνετε τεχνητές αναπνοές αμέσως, πριν φτάσει το ασθενοφόρο.
Μακριά από τις πισίνες των άλλων!
Προσέξτε το παιδί αν βρεθεί σε χώρο που υπάρχει πισίνα (φιλικό σπίτι, ξενοδοχείο). Είναι σίγουρο ότι η πισίνα θα τραβήξει το παιδί, το οποίο θα βρεθεί ξαφνικά μπροστά σε ένα μεγάλο άγνωστο κίνδυνο. Ποτέ μην αφήνετε το παιδί μόνο του σε καινούργιο χώρο πριν ερευνήσετε για πιθανούς κινδύνους.
3. Στη βάρκα
Εξοπλιστείτε!
Φορέστε στο παιδί σωσίβιο όταν είναι επιβάτης σε βάρκα ή όταν ασχολείται με κάποιο θαλάσσιο σπορ. Να έχετε τόσα σωσίβια στη βάρκα όσοι είναι και οι επιβάτες. Επίσης, βεβαιωθείτε ότι υπάρχουν στη βάρκα όλα τα απαιτούμενα σωστικά μέσα και πυροσβεστήρας.
Προσέξτε!
Πρέπει, σεβόμενοι τους κανόνες θαλάσσιας κυκλοφορίας και τα όρια ταχύτητας, να ξέρετε τον προορισμό σας και να έχετε τα απαραίτητα όργανα ναυσιπλοΐας. Μην οδηγείτε μέσα στις ζώνες κολύμβησης. Μάθετε το δελτίο καιρού πριν ξεκινήσετε.
Προσοχή: Αν γίνει ατύχημα και ανατροπή της βάρκας, να μείνετε κρατημένοι πάνω της.
4. Στο ποτάμι, στη λίμνη και σε άλλους χώρους
Μακριά από τους χείμαρρους!
Είναι σημαντικό να μάθουν τα παιδιά να μην πλησιάζουν κοντά σε φουσκωμένο χείμαρρο ή ποτάμι, γιατί εάν πέσουν μέσα μπορεί να πνιγούν. Για τον ίδιο λόγο δεν πρέπει να κολυμπούν σε ποτάμι όταν υπάρχει δυνατό ρεύμα.
Προσοχή στη λίμνη
Τα παιδιά να αποφεύγουν τις βουτιές σε λίμνη όταν τα νερά είναι θολά.
Δε σκύβουμε στο πηγάδι
Τα μικρά παιδιά δεν πρέπει να πλησιάζουν και να σκύβουν πάνω από πηγάδια, στέρνες και αρδευτικά κανάλια, γιατί πέφτοντας μέσα μπορεί να τραυματιστούν σοβαρά ή ακόμα και να πνιγούν.
5. Στα σπορ
Απαραίτητο το σωσίβιο. Το σωσίβιο στη θάλασσα είναι ό,τι και η ζώνη ασφαλείας στο αυτοκίνητο. Βεβαιωθείτε ότι το παιδί φοράει το σωστό μέγεθος. Δείξτε στα παιδιά πώς χρησιμοποιείται.
Βεβαιωθείτε ότι οι καιρικές συνθήκες είναι κατάλληλες για τη διεξαγωγή του σπορ.
Στο θαλάσσιο σκι πρέπει ο οδηγός του ταχύπλοου να είναι έμπειρος, να κρατά τις αποστάσεις ασφαλείας από τη στεριά και τα άλλα σκάφη. Επίσης, είναι απαραίτητο μέσα στο ταχύπλοο να υπάρχουν δύο άτομα (ο ένας οδηγεί και ο άλλος προσέχει το σκιέρ).
Φορέστε το κράνος και τον υπόλοιπο προστατευτικό εξοπλισμό σε όποιο σπορ απαιτείται (π.χ. ράφτινγκ).
6. Στο σπίτι
Στο εξωτερικό, πολλά περιστατικά πνιγμών συμβαίνουν στο μπάνιο του σπιτιού. Στην Ελλάδα, ευτυχώς, οι περιπτώσεις που καταγράφηκαν είναι πολύ λίγες, πράγμα που δηλώνει ότι οι γονείς στη χώρα μας είτε δεν αφήνουν τα μικρά παιδιά να παίζουν στο μπάνιο είτε είναι πάντα μαζί τους. Παρ όλα αυτά, ο κίνδυνος πνιγμού μέσα στο σπίτι είναι υπαρκτός, γι’ αυτό και συστήνονται τα ακόλουθα:
Αν το παιδί σας είναι μικρό, να είστε συνεχώς μαζί του όταν κάνει μπάνιο.
Αδειάστε την μπανιέρα μόλις τελειώσετε το μπάνιο.
Μην αφήνετε ποτέ το μεγαλύτερο παιδί να επιβλέπει το μικρότερο.
Να έχετε την πόρτα του μπάνιου κλειδωμένη, ώστε να μην μπορεί να μπει το παιδί χωρίς να το αντιληφθείτε.
Πρώτες βοήθειες
Πρέπει να σημειωθεί ότι η πιθανότητα να σωθεί ένα παιδί καθορίζεται σε σημαντικό βαθμό από τα γεγονότα που θα συμβούν τα πρώτα 10 λεπτά. Η συνείδηση χάνεται συνήθως μετά τα 2 λεπτά, ενώ μη αντιστρεπτή εγκεφαλική βλάβη προκαλείται στα 4 έως 6 λεπτά. Η έκβαση για τα περισσότερα παιδιά με καταβύθιση εξαρτάται από την κατάσταση στην οποία διακομίζονται στα τμήματα επειγόντων περιστατικών. Η ιατρική φροντίδα που θα παρασχεθεί εκεί φαίνεται ότι έχει πολύ μικρή σημασία για την τελική έκβαση. Συνεπώς, η πρόληψη αποτελεί το κλειδί για τη μείωση των νοσηλειών και των θανάτων λόγω πνιγμού. Από την άλλη μεριά, η καρδιοαναπνευστική ανάνηψη στον τόπο του ατυχήματος είναι το μόνο μέτρο που μπορεί να περιορίσει τις επιπτώσεις από έναν παρ’ ολίγον πνιγμό.
Μετά από έναν παρ ολίγον πνιγμό, οι κινήσεις που πρέπει να κάνετε είναι οι ακόλουθες:
Βγάλτε αμέσως το παιδί απ’ το νερό.
Αν το παιδί σας διατηρεί τις αισθήσεις του, τυλίξτε το με μία πετσέτα. Πηγαίνετε αμέσως στο γιατρό ή στο νοσοκομείο, ακόμη κι αν το παιδί απλώς βυθίστηκε μέσα στο νερό. Οι επιπτώσεις από το ατύχημα μπορεί να φανούν αργότερα.
Αν το παιδί σας είναι αναίσθητο, δείτε αν έχει κάτι μέσα στο στόμα του και αφαιρέστε το. Τυλίξτε το με μία πετσέτα και γυρίστε το στο πλάι. Τραβήξτε το κεφάλι του προς τα πίσω και ανυψώστε την κάτω σιαγόνα, προκειμένου η γλώσσα να μην εμποδίζει τη δίοδο του αέρα.
Στο μεταξύ, ζητήστε από κάποιον να καλέσει το 166.
Μάθετε πώς θα σώζετε ζωές
Το παιδί στο οποίο έγινε έγκαιρα καρδιοαναπνευστική ανάνηψη έχει 5πλάσια πιθανότητα να μην παρουσιάσει επιπλοκές ύστερα από έναν παρ’ ολίγον πνιγμό. Μπορείτε να παρακολουθήσετε:
Μαθήματα καρδιοαναπνευστικής ανάνηψης
* Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός
Δ/νση Νοσηλευτικής – Υπηρεσία Αγωγής Υγείας, τηλ.: 210 8227438
* Σωματείο «ΠΝΟΗ- Φίλοι Εντατικής Θεραπείας Παιδιού»
Μιχαλακοπούλου 159, Τ.Κ.: 11527, Αθήνα, τηλ.: 210 7486801-2
Πηγή.infokids.gr