Ασφαλώς κυκλοφορώ - Καινοτόμο πρόγραμμα κυκλοφοριακής αγωγής.
Σήμερα θα επιχειρήσω να κάνω την πρώτη μου ανάρτηση μετά από
35 μέρες. Ζητάω προκαταβολικά συγνώμη για τυχόν λάθη και ελλείψεις, αλλά
για έναν δεξιόχειρα δεν είναι και εύκολο
να δουλεύει με το αριστερό χέρι!!!
Ευχαριστώ πολύ όλους για το ενδιαφέρον που δείξατε όλες
αυτές τις μέρες, γνωστούς και αγνώστους. Πήρα τόσα πολλά τηλέφωνα και μέιλ, που ήταν αλήθεια
απίστευτο! Μου έδινε τόσο πολύ δύναμη αυτό το ενδιαφέρον.
Επιτρέψτε μου μία συμβουλή, που μου τη μετέφερε μετά το
ατύχημα η φίλη και συνάδελφος Λαμπρινή
Γκαζάκη (συμβουλή της γιαγιάς της) και από τότε το εφαρμόζω και θα το εφαρμόζω
πάντα. Όταν τηγανίζετε, να έχετε πάντα δίπλα σας ένα καπάκι με τρυπούλα. Και αν
πάρει φωτιά το τηγάνι, απλά κλείστε το!!!!
Προς Θεού!!!! Ποτέ μην το πιάσετε!!! (Το τηγάνι).
Ευχαριστώ τις συναδέλφους μου στο σχολείο για τη
συμπαράσταση και τη βοήθεια. Να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τη Σοφία Καρυώτη, που
έχουμε μαζί την τάξη και να της ζητήσω
συγνώμη , γιατί διάλεξα εποχή και γω, «ε, Σοφία»; Απόκριες, 25η Μαρτίου,
όλα μόνη σου και όλα εξαιρετικά! Μπράβο σου και σε ευχαριστώ.
Με την επιστροφή μου
στο σχολείο, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε το καινοτόμο πρόγραμμα κυκλοφοριακής
αγωγής, «Ασφαλώς κυκλοφορώ».
Και εδώ ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ, στη συνάδελφό μου Ολυμπία Παπαγιώτη, που τις
2 πρώτες μέρες, στην ουσία με είχε υπό
την προστασία της. Με χαμόγελο και καλή διάθεση με βοήθησε απίστευτα. Δε με έκανε να νιώσω άσχημα, ούτε για μία στιγμή. Και ξέρω
ότι με την ίδια καλή διάθεση θα το κάνει και στη συνέχεια αν χρειαστεί.
Ολυμπία, ίσως δεν το κατάλαβες, αλλά είχα πολύ μεγάλη ανάγκη από τέτοια
αντιμετώπιση εκείνες τις μέρες. Ντίνα
Μήλιου, ξέρω ότι και συ το ίδιο θα έκανες απλά δεν ήμασταν ίδια βάρδια. Αλλά
εγώ ξέρω ότι ήσουνα εκεί, για ό,τι θα
χρειαζόμουνα. Σας χρωστάω πολλά, όλες. Θεανώ και Έφη, ευχαριστώ για το
ενδιαφέρον σας. Ξέρω επίσης, ότι αν χρειαζόμουνα κάτι θα μου το προσφέρατε.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με μία ιστορία, που τους διηγήθηκε η
Ολυμπία (τα πιο πολλά τα κάναμε σε συνδιδασκαλία) , για να διερευνήσουμε την
οδική τους συμπεριφορά. Ήταν ένα κοριτσάκι, που έπαιζε στο πάρκο και του έπεσε
η μπάλα στο δρόμο. Αφήσαμε το τέλος της ιστορίας ελεύθερο. Το κάθε παιδί, είπε
τι θα έκανε σε μία τέτοια περίπτωση.
Άλλος είπε ότι θα έβγαινε μόνος του στο δρόμο να την πάρει, άλλος ότι θα το έλεγε στη μαμά, στο
μπαμπά, στη γιαγιά. Άλλος, ότι θα ζητούσε από κάποιο περαστικό να του δώσει τη
μπάλα.
Στη συνέχεια ετοιμάσαμε και τους δώσαμε το παρακάτω φύλλο εργασίας:
Μιλήσαμε για τα
φανάρια. Για το Σταμάτη και το Γρηγόρη. Είπαμε ότι άλλο είναι το φανάρι για
τους πεζούς και άλλο για τα αυτοκίνητα.
Διαβάσαμε το βιβλίο:
Πρόσεχε στον δρόμο! της Weinhold Angela
Τα παιδιά ρωτούν χιλιάδες πράγματα: - Πώς θα περάσω απέναντι
στον δρόμο; - Τι πρέπει να κάνω στο φανάρι; - Τι είναι οι άσπρες γραμμές στη
διάβαση; - Τι σημαίνουν τα σήματα στις διασταυρώσεις;
Φτιάξαμε φανάρια μεγάλα και κάρτες με
το Σταμάτη και το Γρηγόρη και παίξαμε,
για να καταλάβουν τη χρήση τους.
Μάθαμε με το τραγούδι
Το τέρας της κυκλοφορίας από τον Τεμπέλη δράκο.
Στίχοι: Γιώργος
Χατζηπιερής
Μουσική: Γιώργος
Χατζηπιερής
Μανώλης
Πάππος
Στην απαρχή της ιστορίας
το τέρας της κυκλοφορίας
ήταν μικρό ξανθό παιδάκι
με ένα αυτοκινητάκι
Η μάνα του, η οικονομία
του `δινε γάλα με μανία
ώσπου σε λίγα μόνο χρόνια
του κόντυναν τα παντελόνια
Κι άρχισε να ζητάει με βία
σταθμούς βενζίνης, συνεργεία,
ασφαλιστές και τροχονόμους
γεφύρια και...μεγάλους δρόμους
Έβγαλε ουρές και παρακλάδια
το μπάνιο γέμιζε με λάδια
καπνούς κι αέρια ξεφυσούσε
και τα ποδήλατα μασούσε !
Και στο κατόπιν δίχως όρους
μας καταπλάκωσε με φόρους
έτρωγε όλο το χρυσάφι
κι έφτυνε μόλυβδο και θειάφι
Και πριν τελειώσει η ιστορία
ρουφάει και την οικονομία
βρε που να πάμε να κρυφτούμε
απ’ το μικρό το τέρας μας για να σωθούμε !!
Διαβάσαμε το βιβλίο:
Διαβάσαμε το ποίημα του κυρίου ΚΟΚ:
Το δραματοποιήσαμε
Και στη συνέχεια το εικονογραφήσαμε.
Μιλήσαμε για τα σήματα οδικής κυκλοφορίας. Παίξαμε
επιτραπέζια παιχνίδια και ντόμινο με τα σήματα.
Είδαμε εικόνες και βιβλία, που είχαν φέρει τα παιδιά. Συναρμολόγησαν και
ερμήνευσαν τεράστια σήματα που έχουμε
στο σχολείο. Παίξανε μαζί τους.
Tα
παιδιά με την κυρία Σοφία, βγήκαν στην αυλή του σχολείου και παίξανε οδηγούς
και πεζούς, ακολουθώντας τους κανόνες
που είχαμε ήδη συζητήσει.
Φτιάξανε διαβάσεις. Στην αρχή τα αγόρια ήταν οδηγοί και
τα κορίτσια πεζοί. Οι οδηγοί κρατούσαν
στεφάνια και τα κορίτσια – πεζοί,
κούκλες. Οριοθέτησαν το χώρο που θα κινούνταν.
Στη συνέχεια οι ρόλοι άλλαξαν . Τα κορίτσια ήταν οδηγοί και τα αγόρια πεζοί.
Μιλήσαμε για τη συμπεριφορά μας στο δρόμο και τους κανόνες
που πρέπει να ακολουθούμε, πριν διασχίσουμε το
δρόμο. Μάθαμε τους κανόνες αυτούς, με τα δάχτυλα του χεριού μας.
1.Σταματώ στο πεζοδρόμιο και περιμένω.
2.Κοιτάζω αριστερά.
3. Κοιτάζω δεξιά.
4. Ξανακοιτάζω αριστερά.
5.Και όταν ο δρόμος είναι ελεύθερος, τότε περνώ προς το
απέναντι πεζοδρόμιο, σύντομα και κάθετα.
6. Εμείς προσθέσαμε και έναν έκτο κυρίαρχο κανόνα: Έχω τα
μάτια μου και τα αυτιά μου ανοιχτά.
Είδαμε επίσης και βάλαμε στη σειρά κάρτες από ΕΔΩ με τους κανόνες .
Στη συνέχεια κάναμε την παρακάτω κατασκευή, βασισμένοι σε
ιδέα που μας έδωσε η Ντίνα η Μήλιου.
Το κάθε παιδί, σχεδίασε και έκοψε το χέρι του μαζί με τον
καρπό του.
Φτιάξαμε μία ομαδική εργασία .
Βάψαμε με γκρι τέμπερα ένα μεγάλο δρόμο με σταυροδρόμι .
και με άσπρη τέμπερα κάναμε τις γραμμές και τις διαβάσεις.
